Zesde dag naar Corte

Vandaag doen we een korte route naar Corte. Er wordt vanaf een uur of twee wat regen verwacht en dan hopen we bij ons hotel te zijn dat ik vannacht geboekt heb.

Bijna alle hotels hier zijn volledig volgeboekt en vandaar dar ik vannacht nog een boeking heb gedaan en tevens een voor de komende nacht die hoog in de bergen zal zijn. Morgen en overmorgen zijn bergdagen en dan moeten we in totaal 80 kilometer afleggen en daar is maar een plaats tussen waar vier hotels zijn die allemaal bomvol zitten. Het was daarom alleen dus al geen optie om vandaag de helft van de klim te doen en daarbij komt de regen van vanmiddag.

Dus vanmorgen zijn we na het ontbijt vertrokken naar Corte en daar waren we rond 12.00 uur. Aan de voorzijde van de herberg lijkt het of we in een oude paardenstal moeten slapen. We fietsen eromheen en daar ziet het er gelukkig een stuk aangenamer uit. We drinken hier even een kopje koffie, laten de tassen met bagage hier achter en fietsen dan naar Corte. De herberg ligt een stuk de berg op dus we moeten een afdaling maken naar het centrum met wat haarspeldbochten.

Corte is een bijzonder leuke oude stad met leuke pleinen en winkeltjes. We gaan daar even wat eten en kijken daarna nog even wat in het centrum. We komen in een kerkje waar in een glazen kist het gebalsemde?? lichaam van St Theophile de Corte ligt opgebaard. Later in de middag klimmen we weer naar de herberg Abdula en dat is zonder bagage ook al een aardige klim. We melden ons weer bij de eigenaar en die zegt dat onze kamer een stukje over de heuvel ligt...wij zien alleen een heel oud gebouwtje. De bagage brengt hij met zijn auto die vol met stro ligt. Eerst pakt hij de bladblazer en blaast met een flinke stofwolk zijn auto "schoon" we fietsen achter de auto aan over een grindpad. Daar zien we achter het oude gebouw een keurig klein nieuw huisje. Het huisje is voor vier personen en heeft twee badkamers en is naar ons idee splinternieuw. We eten hier in de herberg en dat hebben we al twee keer aaangekondigd maar nog vraagt de man, die bijna met onze bagage weer wegrijdt, of we in de stad gaan eten of in de herberg? Ja, ouderdom en hij tikt op zijn hoofd. Ar kan hem net nog tegen houden voor hij met onze spullen wegrijdt.

We eten vanavond aan een lange tafel met alle gasten hier van de herberg. Er is een lange tafel gedekt voor wel 20 mensen. Het regent pijpenstelen en we zijn maar wat blij dat we toch de bergrit hebben moeten uitstellen tot morgen. Morgen hopen we in Callacucia te komen waar we alvast een overnachting hebben geregeld. Al met al denken we meer tijd hier in Corsica door te brengen dan op Sardinie. Maar dat maakt natuurlijk niets uit.

Vijfde dag richting Corte

We hebben gisteravond in het restaurant van het hotel gegeten. Eenvoudig maar heerlijk gegeten.er waren geenspinnen, muizen of andere beesten dus we hebben gewoon goed geslapen.

Het is vandaag nog steeds goed weer en we vertrekken meteen na het ontbijt richting Corte. Eerst fietsen weer een stuk over de T20 langs de kust. De eerste dertig kilometers gat lekker vlot. Onderweg zien we veel verkeersborden met kogelgaten. Van oorsprong is de taal op Corsica de Toscaanse taal. Nu is het een tweetalig eiland en omdat er fanatieke bewoners zijn op Corsica die het de Franse taal de voorkeur geven is het een soort sport geworden om op verkeersborden te schieten en om de in het Toscaans aangegeven plaatsen weg te spuiten met verf. We zien ook een bord waar normaal op wordt gewaarschuwd voor gevaar voor vallende stenen vanaf de berg maar nu zien we op dit bord vallende mensen...bizar!

We fietsen langzaam richting de bergen. Het zijn imposant hoge bergen!! Het ruikt, des te meer we het binnenland in gaan heel erg naar kruiden; munt,kamille, lavendel. Er staat ergveel wind en we hebben hem behoorlijk tegen.De route die we volgen geeft aan dat we vanaf de hoofdweg de D43 moeten volgen.

We kunnen op drie manieren naar Corte en bij twee daarvan zijn er behoorlijke klimmen bij. We besluiten de makkelijke route te doen omdat we na Corte echt een bergpas over moeten die behoorlijk zwaar beloofd te worden.Onderweg zijn er weinig gelegenheden om wat te drinken. We stoppen bij een fruit en groente kraam waar een gebitloos mannetje zijn spullen verkoopt. We kopen een paar perziken en vragen of hij misschien ook flesjes water verkoopt. We hebben geluk; hij heeft nog1 flesje en dat mogen we hebben. Het is een soort grapefruit water met bubbels. We rusten daar even uit \, eten de perziken, plukken wat druiven die boven ons hoofd hangenen gaan dan weer verder. Na 10 kilometer komen we LesBananostegen. Een bijzondere tent. Er heerst een aparte sfeer en eigenlijk is het relaxte en een rommelige boel. Er hangen veel portretten van Che Guevara. Bij de borden die langs de weg stonden met de aankondiging van les bananos stond dat het een hotel is een bar een restaurant een kapper en dat er een zwembad is. We eten daar een pizza en die is vers gebakken en die smaakt heerlijk!! De kans dat we binnen 30 kilometer iets anders tegen komen is erg klein. Nadat we onze tocht vervolgen krijgen we eindelijk de afslag D43 die we volgens deplanning moesten nemen. We krijgen meteen een flinke klim voor onze kiezen. Het isbocht na bocht na bocht omhoog ploeteren ,het houdt niet op. Ar controleert nog eensop de Mio en dan zien we dat deze klim, die we nu al 3,5 kilometer doen nog 21 kilometer lang is... Dat wordt te gek dusbesluiten we om te keren. Het blijkt dat we toch op de zware route zijn beland. We zakken weer terug naar de hoofdweg en vandaar volgen we de makkelijke weg. Met wind tegen is deze pittig genoeg!!

Tegen drie uur besluiten we een overnachting te gaan zoeken. We vinden er een op een zijweg van de hoofdweg en we zijn werkelijk weer in een heel bijzonder hotelletje beland.

Het bestaan ui allemaal gangetjes en een serre en we moeten trapjes op en af om naar onze kamer te komen. Het is een bijzonder hotel wat ons een klein beetje aan het sanatorium hotel doet denken die we ooit eerder hebben bezocht op een van onze vakanties. Het is heel apart aan aankleding en inrichting. Het ene gedeelte is oud en rommelig en ziet er eigenlijk niet uit en het andere gedeelte, met name het restaurant gedeelte is prachtig!! Met een grote openhaalde in het midden. Het eten is ook echt heel bijzonder , prachtig opgemaakte borden en heel erg goed allemaal.

Morgen wordt er regen voorspeld dus we zullen morgenochtend pas besluiten wat we gaan doen; echt de bergen in waar we erg weinig gelegenheid hebben tot overnachten lijkt ons niet slim. We zien het morgen wel.

Vierde dag naar Travo

Vannacht om 2.30 voelde ik opeens iets in mijn nek kriebelen. Ik graaide iets uit mijn nek en zat meteen rechtop in bed. Licht aan... ik moest Ar overtuigen dat ik echt een spin voelde in mijn nek. Een dikke. Ar vermoedde dat ik gedroomd had maar ik had het echt gevoeld en het beest naar achter gegooid. Na even zoeken was er inderdaad best een dikke spin achter het bed. Getver!! Klaar wakker!

IK ben de beesten hier goed zat! Ik zit na een uurtje buiten zitten op het terras alweer met 6 muggenbultjes die na een paar uur zo ongeveer zo groot zijn als een half ei. Toen we vanmiddag van het strand terug fietsten flitste er een grote sissende slang over de weg. Gister een muis Nu weer een spin Brrr

We hebben een ontbijtje gemaakt en de boel opgeruimd en toen zijn weer op pad gegaan. De eerste 20 kilometer was een beetje taai. De weg was goed te doen maar niet echt bijzonder. Hierna liep de weg glooiend langs de kust en werd het een mooie route langs leuke plaatsen en stranden. We hebben bij een van de strandtenten koffie gedronken. De stranden liggen in kleine baaien omgeven door palmbomen. Met de helder blauwe zee en het witte zand zijn het prachtige plaatjes.

We rijden door het nationale park en dat is te merken aan de mooie groene omgeving. Er zijn veel bomen en struiken; yucca's , bougainville, rododendrons en oleanders; alles is vol in bloei! We komen ook langs een stuk waar de bomen verbrand zijn. Het is een bizar gezicht; de zwart geblakerde bomen rond de huizen die gelukkig bespaard zijn gebleven.

Vanmiddag rond een uur of drie hebben we een hotel geboekt. Een goedkoop hotel waar een zwembadje bij is. Het blijkt een topper te zijn! Hele mooie kamer in een nieuw bijgebouwtje en een perfect zwembadje met wel heel koud water. Maar we hebben toch gezwommen! Er komt wat meer bewolking en ook donkere wolken. Misschien gaat het vanavond wat regenen. De fietsen mogen daarom in de garage staan.

We hebben de route voor morgen goed bekeken en omdat er na Corte, waar we morgen in de buurt hopen te komen, echt een behoorlijke klimdag komt hebben we de route voor morgen wat omgegooid. Iets langer maar minder zwaar.

Verstuurd vanaf mijn iPad

Derde dag. Bonifacio naar Ponte Vecchio

We hebben gisteravond helemaal niet lekker gegeten en tot overmaat van ramp liep er een muis langs mij. Ik was meteen helemaal helemaal klaar met eten bij de receptie met die rare vent die er zat, het vieze eten enz.

We zijn terug naar de kamer gegaan en wonder boven wonder hebben we heerlijk geslapen. Ontbijt was weer bij de receptie en stelde niet veel voor maar was best goed.

Het was vandaag prachtig weer en vol goede moed begonnen we aan de volgende etappe. Eerst moesten we terug naar Bonifacio en vandaar moesten we een stuk van de T10 naar Ponte Vecchio. Het was door werkzaamheden erg druk op de weg en er stond een hele lange file. We hadden de keuze of om de T10 te fietsen of een alternatieve route te nemen. We besloten om het tweede te doen. Na een loodzware klim kwamen we aan het einde van de weg op een rommelig grind, grof stenen pad.....door schade en schande wijs geworden hebben we rechtsomkeer gemaakt en zijn terug gegaan naar de T10. Dit was een goede weg, niet echt spectaculair mooi maar heel goed te fietsen. Het was wel een tweebaans autoweg maar niet erg druk Er stond best wel weer veel wind en het was goed warm. Na ongeveer 30 kilometer kwamen we bij een prachtige kust en we besloten hier lekker een overnachting te zoeken en te genieten van de zon en het strand. We hebben een studio kunnen boeken. We hebben eerst de spullen daar neergezet en zijn vervolgens naar het strand gefietst wat in een prachtige baai lag. We hebben eerst even koffie gedronken en we vroegen of we een ligbed konden huren vandaag...20 euro per bed. Wel heel erg duur vonden we. Maar na een poosje nadenken hadden we besloten dit toch maar te doen. Het was pas 11.30 en we hadden nog de hele dag voor ons. Met een handdoek op het zand is voor mij eigenlijk niks. We moesten nog terug naar de studio om ons om te kleden; deze werd ondertussen schoongemaakt. We vroegen of we de bedden alvast konden reserveren, maar helaas, dat was niet mogelijk. Maar, vroegen we, als we ze nu betalen? Alleen als we er een handdoek op neer konden leggen. Maar een handdoek moesten we juist ng bij de studio ophalen. Dan hadden we pech!! En T-shirt of een tas misschien?? Nee hoor dat kon allemaal niet!! Hoe soepel!!!

We vertrokken enigszins een beetje gepikeerd, wat een flauwekul hier!! We wilden toch gewoon alvast betalen ? En zouden met een half uur weer terug zijn! Maar goed, we gingen naar de studio en hebben ons omgekleed de was gedaan en opgehangen en zijn vervolgens weer naar het strand gegaan. Gelukkig waren er nog twee bedden vrij. We hebben daar heerlijk gelegen en tot onze grote verbazing is er de hele dag niemand langs geweest om ze af te rekenen.

Aan de overkant van de baai was een hoge begroeide berg waar we rookwolken zagen: waarschijnlijk een bosbrand er werden drie vliegtuigen en een helicopter ingezet die beurtelings water schepten uit de zee en over het vuur gooiden. Het was een heel spektakel in de lucht en de vliegtuigjes vlogen vlak over ons heen. Na een par uur was de boel goed geblust.

We wilden om een uur of drie even wat eten en gingen op het terras zitten. Om ons heen werden er heerlijke salades gegeten of vis met friet. Er kwam iemand bij ons en toen we wilden bestellen keek hij op zijn horloge en zei: helaas de keuken gaat net dicht!! En of we maar meteen naar een ander tafeltje wilden gaan.... we schoven een paar tafels verder en vroegen of we dan heel misschien alsjeblieft een kopje koffie mochten en als het heel heel misschien mocht ook nog een ijsje???? Gelukkig het mocht!! We hebben heerlijk toto 18.00 op het strand gelegen. Toen zijn we langs het supermarkten gegaan en hebben wat inkopen gedaan voor vanavond en morgenochtend zodat we zelf wat kunnen koken.

Tweede dag van la Maddalena naar Bonifacio op Corsica

We hebben heerlijk geslapen na de tocht die we gister gemaakt hebben.

Vanmorgen schovenwe aan een heerlijk ontbijtbuffet. We bestelden 2 normale koffie maar wekregen weer een supersterke espresso.

We zijn via een andere route naar La Maddalena gefietst en het is een betoverend mooi eiland omgeven door helder blauw water! Na ongeveer 10 kilometer kwamen we weer bij de boot die ons naar Palau bracht. Vandaar moesten we naar Santa Teresa Gallura waar we met de boot naar Bonifacio op Corsica konden varen.

De route op Sardinie viel ons,wat zwaarte betrof,tegen. En daarbij nog steeds een flinke wind tegen.

We hadden onderweg een hotel geboekt bij Ponte Vecchio op Corsica; dat zou vanaf de boot nog 20 km zijn. Des te meer we richting de boot fietsten des te meer zakte de moed om dat te halen in onze schoenen. Toen we bij de boot waren kwamen we tot de conclusie dat het volgende hotel niet haalbaar was vandaag. Dus op de boot hebben we Hotels.com gebeld om te vragen of wij deze overnachting 1 dag konden opschuiven, zodat we morgen een relaxed dagje hadden en lekker een middagje nar het zwembad of strand konden gaan.

Maar dat bleek erg moeilijk! We moesten dan 100% annuleringskosten betalen en opnieuw boeken.

Na veel heen en weer gebel met Hotels.com bleek dat het hotel een verkeerd nummer van de visacard hadden en daarom zo moeilijk deden. Dus bedachten wij dat ze dus ook niet konden incasseren! We hebben, nee ik heb, toen een hotel in Bonifacio geboekt. Heerlijk dicht bij de haven en goed te betalen. Het zag er prima uit!! Vanaf de boot zag Bonifacio er indrukwekkend mooi uit! We reden door het stadje naar het hotel en we zagen al leuke restaurantjes voor vanavond. Gezellig!! Het is een hele mooie plaats en we bedenken dat het ook wel leuk is om morgenochtend bij een van de restaurants aan de haven te ontbijten!

Het hotel was erg mooi en lag vlak aan de haven waar een enorm jacht lag ;Skyfall. Een echte James Bond uitvoering. Bij de receptie kon de de mevrouw onze reservering niet vonden. Ik pakte de bevestiging op mijn telefoon erbij....en wat bleek...ik had de eerste vrije kamer geboekt en dat was op 14 oktober ipv september. Wat een tegenvaller!! ( kleine relatietest). Het was ook bijna te mooi om waar te zijn! Een ander hotel bleek niet eenvoudig. Bijna alles is hier volgeboekt. Gelukkig hielp de mevrouw van de receptie ons zoeken en belde heteen na hetandere hotel Porto Vecchio had nog wel vrije hotels maar dat was voor ons geen optie; nog drie uur tegenwind in zou echtniet leuk meer zijn. Er was ookgeen bed en breakfast meer ...er was werkelijk niets meer. Uiteindelijk hebben we via trivago nog iets gevonden. De dame van de receptie heeft daar naar gebeld en gelukkig was dat maar vier kilometer van Bonifacio. We zitten nu in hotel Padolo. Een beetje sneu gebeuren hier, maar we zijn er mee gered voor de nacht. We kunnen een ontbijten bij boeken en de receptie waar een paar tafeltjes met stoelen staan, blijkt tevens het restaurant te zijn,maar we kunnen het ook ophalen en mee naar de kamer nemen. Avond eten? Keuze uit 1 gerecht, iets van aubergine...., ook dit mag opgehaald en meegenomen worden of in het " restaurant" gegeten worden. Er is geen keuken te bekennen, wel een magnetron! Dat beloofd wat! Het ziet er zielig uit, maar het kan ons niets schelen.

We werden naar onze kamer gebracht. Het is een soort parkje met allemaal kleine gebouwtjes waar hotelkamers zijn. Het blijkt een piep klein hokje te zijn met een heeeeel smal bedje....we zullen tegelijk moeten omdraaien vannacht. We zullen morgen bijtijds gaan kijken naar een hotel wat niet te ver weg is van hier.

Inmiddels hebben we gegeten. In verband met een claustrofobische gevoel van Ar, zijn we toch maar uit eten gegaan bij de receptie. We kwamen twee mannen tegen met een houten plankje met wat plakjes ham en worst. Bij de receptie aangekomen reageerde de man iet wat paniekerig... het eten zou bij de kamer gebracht worden... twee minuten aub vroeg hij...en ja hoor daar kwamen de twee mannen met de plankjes terug en dat bleek ons diner! Er zat hier nog een man wat op een laptop te werken en die liet eerst een boer; O pardon zei hij toen nog , maar daarna een keiharde nies en na 5 minuten nog een wind.... en dat alles zonder pardon...alles is mis vandaag!!

eerste dag Olbia naar La Maddalena

De eerste dag zit er op.

Het was een spannend begin: door de storm waren er na 7.00 ongeveer 60 vluchten geannuleerd. Wij zouden om 6.40 vertrekken. Hopelijk zouden we net voor de ergste storm vertrekken . Al met al hadden we geen rustig gevoel.

We hadden al een maand geleden een taxi afgesproken met daarbij de opmerking dat we onze fietsen in grote dozen mee wilden nemen.Dit werd keurig bevestigd per mail en daarbij belde een dag later al een chauffeur naar ons op om dit nogmaals te bevestigen: ze zouden met een groot busje komen waarbij de dozen tussen de twee rijen met stoelen konden staan. (De rolstoel plaatsen)
Ik heb gistermiddag getwijfeld of ik nog zou bellen om dit nog extra te verifiëren; ik heb het uiteindelijk om 17.00 uur toch maar even gedaan; "ja hoor"kreeg ik als antwoord alles wat goed en duidelijk overgekomen. "De chauffeur staat morgen met grote bus om 4.00 uur voor uw deur"
Vanmorgen om 4.00 was hij er inderdaad....met een te kleine bus. Onmogelijk om de fietsen daar in te vervoeren. Hij had alleen doorgekregen dat er twee personen met 2 grote stukken bagage naar schiphol moesten. Hij heeft meteen rechtsomkeer gemaakt naar Heiloo, waar vanwege de storm, alle bussen in een afgesloten loods stonden. Zodoende kwam hij een uur later weer bij ons langs met een grote bus!
We hadden geen tijd voor koffie op Schiphol en we hebben meteen de bagage ingecheckt en de fietsen naar de de balie voor afwijkende bagage gebracht.
Toen we in het vliegtuig zaten kregen we een melding dat het wellicht erg warm was in het vliegtuig: er waren problemen met de verse lucht voorziening. Dat zou hopelijk nog opgelost worden voor de start. En er was nog een " dingetje"....... van de linker motor deed de aanjager het niet... we taxieden dus met 1 draaiende motor en de ander zou op de landingsbaan aangeslingerd worden...voor zover we dit verhaal begrepen....We werden er niet rustiger van. Uiteindelijk vertrokken we om 7.00 uur en de linker motor maakte inderdaad een raar geluid.
Gelukkig was er naar ons idee nog niet heel erg veel wind en eenmaal in de lucht was het allemaal oke!

Op naar Olbia.
We kwamen daar op de geplande tijd aan; waarschijnlijk toch flinke wind mee gehad!!
Ar heeft meteen de fietsen in elkaar gezet in de hal van de luchthaven; dat is altijd even een klus maar het liep allemaal vlot, we waren geen schroefje kwijt!!
Het weer was heerlijk ,26 graden, maar ook hier stond een pittige wind, die we uiteindelijk hele dag tegen bleken te hebben!!
Het was meteen een pittige dag met al veel klimmen en dalen. Onzebenen moesten erg wennen.
Sardinie is een erg mooi eiland en we hebben om 15.00 uur de oversteek naar de La Maddalena eilanden gemaakt. Een prachtig stuk natuur met mooie strandjes rotsen en enorm mooi blauw water.

Er bleken veel hotels bezet en uiteindelijk hadden we er een gevonden aan de andere kant van het eiland. Het laatste stuk naar het hotel viel ons wel zwaar.
We zitten in een leuk hotel wat tegen de heuvel gebouwd is. We werden keurig met een golfkar naar de kamer gebracht en toen Ar zag hoe steil het was vroeg hij aan de jongen die ons naar boven sjeesde of hij straks voor het avondeten ons ook wilde halen en brengen. Hij begreep Ar niet, gaf , terwijl we bijna bij de kamer waren een slinger aan het stuur en sjeesde ons weer naar beneden!! Ze spreken hier zo goed als geen Engels en ons Italiaans is niet erg goed!!

We hebben vanavond hier in het restaurant gegeten. Nogmaals de communicatie is erg lastig. We kregen een menu kaart en we hadden onze keuzes gemaakt. Later bleek dat de de kaart van een week daarvoor hadden gekregen. Helaas moesten we dus nieuwe keuzes maken. Het verliep niet allemaal even soepel en Inmiddels hadden we al wat wijn op en hebben op goed geluk de nieuwe keuzes doorgegeven We kregen vervolgens heerlijke gerechten voorgeschoteld Wekelijk geen idee wie wat besteld had maar het merendeel smaakte prima. Hoofd , tussen, of nagerecht enz konden we niet meer onderscheiden. Er was een eerste tweede derde en vierde gang...... verwarring alom , waar de wijn zeker debet aan was. Tot de vraag kwam of wij nog koffie wilden........ einde diner dus ...... toen moest Ar de conclusie trekken dat ik waarschijnlijk zijn hoofdgerecht had opgegeten... we hebben werkelijk geen idee meer wie wat en in welke volgorde besteld had. Ik vond de zalm het minst lekker... dat bleek achteraf het hoofdgerecht van Ar geweest te zijn. Ik bestelde een grote koffie toe en kreeg een soort dubbele espresso extract van makkelijk 15 ml en daarmee ,heb ik , denk ik, voor de komende week mijn cafeïne limiet bereikt ......... een verwarrend maar heerlijk diner dus en overheerlijke wijn!... en nu maar hopen dat Ar vannacht niet wakker wordt met een hongerklop.

De voorbereidingen in volle gang.

De route is uitgestippeld en berekend en staat op de Mio. We beginnen in Olbia en gaan dan eerst naar de Maddalena eilanden. Vandaar gaan we eerst een ronde op Corsica fietsen en dan steken we weer met de veerboot over naar Sardinie .Nu zijn we nog alles aan het intekenen op de kaarte wat een hele klus is. Sardinie bestaat bv al uit 9 kaarten die aan beide kanten een deel van het eiland weergeven. In totaal dus 18 puzzelstukken. Helaas geeft RouteYou, het programma waarop we de routes maken, een andere naam aan de wegen. De T10 van route You blijkt op de kaart de N198 te zijn. Na een paar avonden zwoegen staat alles er hopelijk goed op. Vanmiddag gaan we de fietsen in de dozen doen en ik ga voor de zekerheid nog even naar het taxibedrijf, die ons dinsdag nacht om 2.30 komt ophalen, of ze niet vergeten dat er twee fietsen in dozen mee moeten. Buiten de vliegreis en de taxi hebben we niets geboekt. We hebben geen idee hoe de zwaarte van de route is en hoe ver we zullen komen. Uiteindelijk gaan we ergens vandaan met de trein weer terug naar Olbia waar we op 26 sept weer terug naar Nederland vliegen

Welkom op mijn Reislog Sardinië en Corsica

Hallo en welkom op ons reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest ! Meer informatie over  de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Groetjes,

Arjan Jose