De eerste dag zit er op.

Het was een spannend begin: door de storm waren er na 7.00 ongeveer 60 vluchten geannuleerd. Wij zouden om 6.40 vertrekken. Hopelijk zouden we net voor de ergste storm vertrekken . Al met al hadden we geen rustig gevoel.

We hadden al een maand geleden een taxi afgesproken met daarbij de opmerking dat we onze fietsen in grote dozen mee wilden nemen.Dit werd keurig bevestigd per mail en daarbij belde een dag later al een chauffeur naar ons op om dit nogmaals te bevestigen: ze zouden met een groot busje komen waarbij de dozen tussen de twee rijen met stoelen konden staan. (De rolstoel plaatsen)
Ik heb gistermiddag getwijfeld of ik nog zou bellen om dit nog extra te verifiëren; ik heb het uiteindelijk om 17.00 uur toch maar even gedaan; "ja hoor"kreeg ik als antwoord alles wat goed en duidelijk overgekomen. "De chauffeur staat morgen met grote bus om 4.00 uur voor uw deur"
Vanmorgen om 4.00 was hij er inderdaad....met een te kleine bus. Onmogelijk om de fietsen daar in te vervoeren. Hij had alleen doorgekregen dat er twee personen met 2 grote stukken bagage naar schiphol moesten. Hij heeft meteen rechtsomkeer gemaakt naar Heiloo, waar vanwege de storm, alle bussen in een afgesloten loods stonden. Zodoende kwam hij een uur later weer bij ons langs met een grote bus!
We hadden geen tijd voor koffie op Schiphol en we hebben meteen de bagage ingecheckt en de fietsen naar de de balie voor afwijkende bagage gebracht.
Toen we in het vliegtuig zaten kregen we een melding dat het wellicht erg warm was in het vliegtuig: er waren problemen met de verse lucht voorziening. Dat zou hopelijk nog opgelost worden voor de start. En er was nog een " dingetje"....... van de linker motor deed de aanjager het niet... we taxieden dus met 1 draaiende motor en de ander zou op de landingsbaan aangeslingerd worden...voor zover we dit verhaal begrepen....We werden er niet rustiger van. Uiteindelijk vertrokken we om 7.00 uur en de linker motor maakte inderdaad een raar geluid.
Gelukkig was er naar ons idee nog niet heel erg veel wind en eenmaal in de lucht was het allemaal oke!

Op naar Olbia.
We kwamen daar op de geplande tijd aan; waarschijnlijk toch flinke wind mee gehad!!
Ar heeft meteen de fietsen in elkaar gezet in de hal van de luchthaven; dat is altijd even een klus maar het liep allemaal vlot, we waren geen schroefje kwijt!!
Het weer was heerlijk ,26 graden, maar ook hier stond een pittige wind, die we uiteindelijk hele dag tegen bleken te hebben!!
Het was meteen een pittige dag met al veel klimmen en dalen. Onzebenen moesten erg wennen.
Sardinie is een erg mooi eiland en we hebben om 15.00 uur de oversteek naar de La Maddalena eilanden gemaakt. Een prachtig stuk natuur met mooie strandjes rotsen en enorm mooi blauw water.

Er bleken veel hotels bezet en uiteindelijk hadden we er een gevonden aan de andere kant van het eiland. Het laatste stuk naar het hotel viel ons wel zwaar.
We zitten in een leuk hotel wat tegen de heuvel gebouwd is. We werden keurig met een golfkar naar de kamer gebracht en toen Ar zag hoe steil het was vroeg hij aan de jongen die ons naar boven sjeesde of hij straks voor het avondeten ons ook wilde halen en brengen. Hij begreep Ar niet, gaf , terwijl we bijna bij de kamer waren een slinger aan het stuur en sjeesde ons weer naar beneden!! Ze spreken hier zo goed als geen Engels en ons Italiaans is niet erg goed!!

We hebben vanavond hier in het restaurant gegeten. Nogmaals de communicatie is erg lastig. We kregen een menu kaart en we hadden onze keuzes gemaakt. Later bleek dat de de kaart van een week daarvoor hadden gekregen. Helaas moesten we dus nieuwe keuzes maken. Het verliep niet allemaal even soepel en Inmiddels hadden we al wat wijn op en hebben op goed geluk de nieuwe keuzes doorgegeven We kregen vervolgens heerlijke gerechten voorgeschoteld Wekelijk geen idee wie wat besteld had maar het merendeel smaakte prima. Hoofd , tussen, of nagerecht enz konden we niet meer onderscheiden. Er was een eerste tweede derde en vierde gang...... verwarring alom , waar de wijn zeker debet aan was. Tot de vraag kwam of wij nog koffie wilden........ einde diner dus ...... toen moest Ar de conclusie trekken dat ik waarschijnlijk zijn hoofdgerecht had opgegeten... we hebben werkelijk geen idee meer wie wat en in welke volgorde besteld had. Ik vond de zalm het minst lekker... dat bleek achteraf het hoofdgerecht van Ar geweest te zijn. Ik bestelde een grote koffie toe en kreeg een soort dubbele espresso extract van makkelijk 15 ml en daarmee ,heb ik , denk ik, voor de komende week mijn cafeïne limiet bereikt ......... een verwarrend maar heerlijk diner dus en overheerlijke wijn!... en nu maar hopen dat Ar vannacht niet wakker wordt met een hongerklop.