De overnachting was inderdaad erg goedkoop en zo zag de kamer er uit ook! Ook de eigenaresse van het hotel zag er niet uit!Een potige half kale vrouw die vrij nors was. Ik boek en betaal de overnachtingen meestal met VISA bij booking.com en de betaling is dan meestal meteen geregeld. Toen ik dat melde aan deze mevrouw zei ze meteen nors: Nee niet betaald! Ik liet de reserveerbevestiging op mijn telefoon zien. Die bekeek ze niet eens en vroeg alleen:wil je hier een kamer of niet ... we hadden geen andere keus en zekerniet na onze tocht van gister. Ontbijt vroeg ik? Nee !! en ze wees naar de overkant. Eigenlijk dacht ik , gelukkig niet hier!! De kamer was boven een pizzeria maar we zijn lekker in het dorpje gaan eten. Een bijzonder restaurantje waar we gezellig buiten konden zitten en waar allemaal streekgerechten werden geserveerd.

Na een beroerde en koude nacht ontbijten we vanmorgen bij de lunchroom aan de overkant van de straat en we nemen daar meteen een lunch voor onder de middag mee Bij dit ontbijt eten we ook vers fruit en frozen yoghurt, heerlijk !

We fietsen daarna Cargese uit en fietsen een hele mooie route die ons langs de kust voertEr zitten wel een paar klimmen in van 5 en 7 kilometer die behoorlijk steil zijn! We voelen dit goed in onze benen en we moeten af en toe even moed verzamelen. De uitzichten zijn erg mooi en zijn weer heel anders dan gister. We hopen vandaag op tijdbij Ajaccio, de hoofdstad van Corsica te komen, zodat we misschien met de bus mee kunnen naar Bonifacio om vandaar weer de overtocht naar Sardinie te maken. We kunnen geen ticket boeken want het hangt van de chauffeur af of hij bereid is onze fietsen mee te nemen. We eten onderweg nog een pizza. Niet echt lekker met een aardige olie laag erop. Om half drie komen weaan in Ajaccio, een grote stad , waar we meteen naar de verzamelplaats van de bussengaan. We proberen daar weer een ticket te kopen maar worden toch weer naar de chauffeur verwezen! Als die uiteindelijk arriveert gooi ik al mijn charmes in de strijd !!! Een optie om naar Bonifacio te fietsen hebben we eigenlijk niet. Het zou wel kunnen maar daar moeten we twee dagen over doen en het is geen spectaculaire route maar wel met veel klimmen. Dus we " moeten" mee!! We kunnen niet op een andere manier; er rijden in dit gedeelte ook geen treinen.De chauffeur kijkt eerst niet blij maar als ik het uitleg dat we snel naar het vliegveld van Olbia moeten dan zwicht hij! ( ik heb niet gezegd hoe snel...)Hij helpt onsdaarna met alles. Het enige punt isdat we 15 kilometer voor Bonifacio naar een andere bus moeten overstappen maar hij belt meteen met die chauffeur en regelt het voor ons. De rit duurt 2,5 uur. Het is een en al bocht en heuvel op en heuvel af!! Ik voel me na een half uur al helemaal beroerd. De vette pizza breekt mij helemaal op. De bus rijdt maar twee keer per dag hier en gaat dus langs alle plaatsen. Stoppen bochten omhoog en naar beneden en draaien in de krappe straten vooruit en achteruit steken om een bochten te kunnen maken.......ik weet van ellende niet meer waar ik naar moet kijken. Ik doe dus maar mijn ogen dicht en blijf doodstil zitten. Wat een ellendige rit. Na twee uur moeten we eruit en wacht de chauffeur met ons op de andere bus. Ik ben zooooo blij dat ik er even uit mag. Maar dan hebben we probleem. Onze fietsen passen niet in de andere bus. Het wielmoet eruit en zadel moet omlaag maar dat betekent dat we ook het achterspatbord moeten demonteren. Ar vraagt of de fietsen niet gewoon tussen de stoelen mogen staat in de bus. Maar daar voeltde chauffeur niets voor. Wat een geploeter. De eerste bus is al weg. Wat we ook proberen het past niet. Dan neemt Ar het heft in handen en zegt tegen de chauffeur, let op... hij pakt een fiets en zet hem tussen de stoelen in de bus en haalt dan de ander. Zoo zie je wel!!en de chauffeur vindt het gelukkig goed staan !! We kunnen rijden. Nog een half uur afzien. Hij sjeest als een gek berg op en af en het kan me niet schelen als we maar snel bij de boot zijn. En gelukkig halen we de boot ruim. We eten de meegenomen lunch in de wachtruimte open gaan de boot op. Weer schommelen....Ik ga meteen maar even op een bank liggen. Gelukkig duurt dit maar drie kwartier. Ik heb in tussen een kamer ,een Bed en breakfast,geboekt in Santa Teresa Gallura. Een goedkope kamer. We rijden er van de boot binnen vijf minuten naar toe. En we zijn blij verrast. Wat een grote mooie nieuwe kamer. Echt zo mooi hebben we het niet vaak gehad!! Alles door de eigenaar zelf gemaakt tot de schemerlampjes en alle kastjes aan toe. Een luxe regendouche. Echt heerlijk!! Wat zullen we heerlijk slapen in dit ruime bed!!