We hebben gisteravond in het restaurant van het hotel gegeten. Eenvoudig maar heerlijk gegeten.er waren geenspinnen, muizen of andere beesten dus we hebben gewoon goed geslapen.

Het is vandaag nog steeds goed weer en we vertrekken meteen na het ontbijt richting Corte. Eerst fietsen weer een stuk over de T20 langs de kust. De eerste dertig kilometers gat lekker vlot. Onderweg zien we veel verkeersborden met kogelgaten. Van oorsprong is de taal op Corsica de Toscaanse taal. Nu is het een tweetalig eiland en omdat er fanatieke bewoners zijn op Corsica die het de Franse taal de voorkeur geven is het een soort sport geworden om op verkeersborden te schieten en om de in het Toscaans aangegeven plaatsen weg te spuiten met verf. We zien ook een bord waar normaal op wordt gewaarschuwd voor gevaar voor vallende stenen vanaf de berg maar nu zien we op dit bord vallende mensen...bizar!

We fietsen langzaam richting de bergen. Het zijn imposant hoge bergen!! Het ruikt, des te meer we het binnenland in gaan heel erg naar kruiden; munt,kamille, lavendel. Er staat ergveel wind en we hebben hem behoorlijk tegen.De route die we volgen geeft aan dat we vanaf de hoofdweg de D43 moeten volgen.

We kunnen op drie manieren naar Corte en bij twee daarvan zijn er behoorlijke klimmen bij. We besluiten de makkelijke route te doen omdat we na Corte echt een bergpas over moeten die behoorlijk zwaar beloofd te worden.Onderweg zijn er weinig gelegenheden om wat te drinken. We stoppen bij een fruit en groente kraam waar een gebitloos mannetje zijn spullen verkoopt. We kopen een paar perziken en vragen of hij misschien ook flesjes water verkoopt. We hebben geluk; hij heeft nog1 flesje en dat mogen we hebben. Het is een soort grapefruit water met bubbels. We rusten daar even uit \, eten de perziken, plukken wat druiven die boven ons hoofd hangenen gaan dan weer verder. Na 10 kilometer komen we LesBananostegen. Een bijzondere tent. Er heerst een aparte sfeer en eigenlijk is het relaxte en een rommelige boel. Er hangen veel portretten van Che Guevara. Bij de borden die langs de weg stonden met de aankondiging van les bananos stond dat het een hotel is een bar een restaurant een kapper en dat er een zwembad is. We eten daar een pizza en die is vers gebakken en die smaakt heerlijk!! De kans dat we binnen 30 kilometer iets anders tegen komen is erg klein. Nadat we onze tocht vervolgen krijgen we eindelijk de afslag D43 die we volgens deplanning moesten nemen. We krijgen meteen een flinke klim voor onze kiezen. Het isbocht na bocht na bocht omhoog ploeteren ,het houdt niet op. Ar controleert nog eensop de Mio en dan zien we dat deze klim, die we nu al 3,5 kilometer doen nog 21 kilometer lang is... Dat wordt te gek dusbesluiten we om te keren. Het blijkt dat we toch op de zware route zijn beland. We zakken weer terug naar de hoofdweg en vandaar volgen we de makkelijke weg. Met wind tegen is deze pittig genoeg!!

Tegen drie uur besluiten we een overnachting te gaan zoeken. We vinden er een op een zijweg van de hoofdweg en we zijn werkelijk weer in een heel bijzonder hotelletje beland.

Het bestaan ui allemaal gangetjes en een serre en we moeten trapjes op en af om naar onze kamer te komen. Het is een bijzonder hotel wat ons een klein beetje aan het sanatorium hotel doet denken die we ooit eerder hebben bezocht op een van onze vakanties. Het is heel apart aan aankleding en inrichting. Het ene gedeelte is oud en rommelig en ziet er eigenlijk niet uit en het andere gedeelte, met name het restaurant gedeelte is prachtig!! Met een grote openhaalde in het midden. Het eten is ook echt heel bijzonder , prachtig opgemaakte borden en heel erg goed allemaal.

Morgen wordt er regen voorspeld dus we zullen morgenochtend pas besluiten wat we gaan doen; echt de bergen in waar we erg weinig gelegenheid hebben tot overnachten lijkt ons niet slim. We zien het morgen wel.